Met ingang van 1 juli 2012 treedt een wet in werking met betrekking tot de vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten. Deze wet is ten aanzien van consumenten dwingend recht. De wet is regelend recht als de betreffende schuldenaar geen consument is. In dat geval kan van de wettelijke regeling contractueel worden afgeweken.
Gelijktijdig met inwerkingtreding van voornoemde wet, treedt ook het “Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten” (hierna ‘het besluit’) in werking. Het besluit dient ter uitwerking van de betreffende wet en daarin worden de incassokosten van geldvorderingen genormeerd. Deze wettelijke regeling ziet uitdrukkelijk niet op schadevorderingen, tenzij partijen het over de omvang van de schadevergoeding eens zijn en die in een overeenkomst hebben vastgelegd.
Afhankelijk van de hoogte van een geldvordering, wordt in het besluit een vaste vergoeding voor incassokosten vastgesteld. Het is daarbij niet van belang wat de kosten zijn van de daadwerkelijk gemaakte incassokosten en of dat deze redelijk zijn. Er geldt een minimumvergoeding van € 40,- en een maximumvergoeding van € 6.775,-. Daarnaast geldt de volgende staffel:
Hoogte vordering Maximale percentage
(exclusief eventuele rente) incassokosten
Tot € 2.500,- 15%
Over de volgende € 2.500,- 10%
Over de volgende € 5.000,- 5%
Over de volgende € 190.000,- 1%
Over het meerdere 0,5%
Als de schuldenaar een consument is kan alleen aanspraak worden gemaakt op deze vergoeding voor incassokosten als de consument – nadat hij in verzuim is geraakt – is aangemaand tot betaling binnen veertien dagen na de aanmaning en betaling vervolgens is uitgebleven. In deze aanmaning moet worden vermeld wat de gevolgen zijn van het uitblijven van betaling en hoe hoog de maximale incassokosten zullen zijn. Een schuldenaar is in verzuim als de betalingstermijn is verstreken, dan wel als de schuldenaar in gebreke is gesteld en betaling is uitgebleven. Er zal dus een extra handeling moeten worden verricht, wil men aanspraak kunnen maken op buitengerechtelijke incassokosten.
Met betrekking tot geldvorderingen op niet-consumenten schrijft de wet niet voor dat er een aanmaning moet worden verstuurd, wil men aanspraak kunnen maken op de buitengerechtelijke incassokosten. Ook kan contractueel worden afgesproken dat van voornoemde wet wordt afgeweken en dat een hoger bedrag of hoger percentage aan incassokosten van toepassing is. Spreekt men niets af, dan geldt voormelde wettelijke regeling ook voor overeenkomsten tussen niet-consumenten.
De wetgever heeft met deze wet de bedoeling om rechtszekerheid te bieden over de hoogtes van de vergoeding voor incassokosten en ter voorkoming van conflicten daarover. In de praktijk zal moeten blijken of dit doel bereikt wordt. Indien u vragen heeft over (de hoogte van) door u of aan u opgelegde incassokosten, kunt u uiteraard contact met ons opnemen.